"Trzej muszkieterowie" Aleksander Dumas

"Klasyka to coś , co wszyscy chcieliby przeczytać i czego nikt nie czyta"

Czy zastanawialiście się kiedykolwiek, kto jest najlepszym recenzentem? Najbardziej obiektywnym, i nieczułym na zmieniające się mody, czy poglądy?
To Czas. Próba czasu to najtrudniejsze wyzwanie postawione przed każdym dziełem literackim.
I zapewniam Was , że niewiele wychodzi z nich obronną ręką.
Powieść jednak, którą mam zamiar Wam przedstawić przeszła tą trudną i wymagającą próbę.
I wiecie co? Wygrała!

"Trzej muszkieterowie" ukazali się bowiem po raz pierwszy w roku 1844. To pierwsza z trylogii opisującej fascynujące przygody czwórki przyjaciół - Atosa, Portosa, Aramisa i d'Artagnana.
Akcja powieści została osadzona w wieku XVII , okresie ciągłej walki między człowiekiem o niezwykle ciekawej biografii, politykiem pełnym tajemnic- kardynałem Richelieu i królem Ludwikiem XIII.
Nie brak tutaj dworskich intryg, niespodziewanych zabójstw, pojedynków na śmierć i życie. Och, doprawdy nasze życie w wydaje się niezwykle banalne, wręcz przejrzyste jak woda.

Zostawmy jednak sprawy wagi państwowej i skoncentrujmy się na czterech głównych bohaterach.
Zostały one wcielone do zacnego grona jednych z moich ulubionych postaci książkowych. Bo jakże nie lubić dzielnych przyjaciół, których hasło brzmi:"...jeden za wszystkich, wszyscy za jednego..."
Z łatwością zaprzyjaźniłam się z czterema chwatami-  szalenie odważnymi, mężnymi, pełnymi dworności i inteligencji , którzy przeżywają tak niezwykłe przygody. Miałoby się ochotę rzucić ciepły fotel i krzyknąć: "Hola Panowie, idę z Wami!"

A teraz , drogie Panie , coś dla nas. Okazuje się bowiem, że jedną z czołowych postaci w książce jest kobieta. Wspaniały okaz femme fatale , sprowadzającej na każdego z mężczyzn zgubę. Och, niejedno nasi muszkieterowie będą musieli przejść przez wielką Lady.
Zapewniam Was , że nie zabraknie niebezpiecznych spotkań, dwuznacznych słów i chwil, po których traci się nadzieję na szczęśliwy koniec.

Chciałabym polecić wszystkim. Tym, którzy tak jak ja kochają historię , niezależnie od tego czy są to czasy Hammurabiego, czy Napoleona. To jednak także idealna powieść dla czytelników, którzy znajomość z kardynałem Richelieu i francuskimi Ludwikami postanowi definitywnie zakończyć w szkole średniej.
Znakomita opowieść na długie, zimowe wieczory.